« زندگی های زیادی بدونِ کودکان هستند که می توانم آن ها را تصور کنم ، امّا هیچ یک از آن ها خنده و سر-و-صدا ندارند.» [27]

    برایان آندریس/Brian Andreas

    « زن وقتی نشسته بود وسط اتاق هیچ حسی نداشت. کودک شیرخواره را روی زمین رها کرده بود ... چشمش به صندوق چوبی و بزرگی افتاد که گوشه اتاق بود و کل دارایی‌اش همان صندوق بود و دید کودک شیرخواره که پاهای کوچکش را تکان می‌دهد و افتاده است کنار ظرف نانی که درش باز است و چیزی درونش نیست ... » [28]

        داستان«قیمت خون» نویسنده«نوال سعداوی» مترجم«ندا هاشمی»

    « زن فرعون گفت: این کودک (مایه‌ی نشاط دل و) نور دیده‌ی من و توست، او را مکشید، باشد که در خدمت ما سودمند افتد و یا او را به فرزندی خود برگیریم، و آن‌ها (از حقیقت حال موسی و تقدیر ازلی حق) بی‏خبر بودند. (9) و مادر موسی دلش (از هر چیز جز یاد طفلش) فارغ شد (و به حدی غم و اندوه قلبش را فرا گرفت که) اگر نه ما دلش را بر جای نگاه داشتیم تا ایمانش بر قرار ماند نزدیک بود راز درونش را آشکار سازد. (10) و (آن‌گاه مادر موسی) به خواهر او گفت که از پی طفلم رو. خواهر رفت و موسی را از دور دید (و شناخت) ولی آل فرعون بی‏خبر بودند. (11)و ما پیش از آن، شیر هر دایه‏ای را بر او حرام کردیم، و خواهر موسی گفت: آیا مایلید که من شما را بر خانواده‏ای که دایه و پرستار این طفل شوند و در کمال محبت و مهربانی تربیت کنند رهنمایی کنم؟ (12)و بدین وسیله ما موسی را به مادرش برگردانیدیم تا دیده‏اش روشن شود و حزن و اندوهش به کلی برطرف گردد و نیز به طور یقین بداند که وعده‌ی خدا حق است، لیکن اکثر آنان از این حقیقت آگاه نیستند. (13)»

        قرآن ، سوره قصص

س

    « سازه ها و ساختمان ها نیز کودکانِ زمین و خورشید هستند ». [29]

        فرانک رایت/Frank Lloyd Wright

ش

    « شک نکنید که یک کودک، فرزند هر که می‌خواهد باشد، از هر نژادی که باشد و متعلق به هر قبیله‌ای که باشد، قبل از هر چیزی کودک است و باید در قد و قواره یک کودک با او برخورد کرد. شاید بزرگترهای قد کشیده و رشید با هم سر ناسازگاری داشته باشند و یا به مرزبندی‌های رنگ و وارنگ معتقد باشند اما کودکان این بزرگترها به خاطر معصومیتی که در وجودشان موج می‌زند از همه این مرزها و ناسازی‌ها به دورند و وقتی در نگاه من و تو خیره می‌شوند چیزی جز لبخندی آرام‌بخش را جست‌وجو نمی‌کنند.»

        احمد حلت [30]

ص

ض

ط

ظ

ع

غ

ف

    « فرزندانتان را بر پای? آداب خود تربیت نکنید؛ چرا که آنها برای آینده و برای زمانی غیر از زمان شما آفریده شده اند.»

        علی بن ابی طالب ، 24 ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج20، ص 267?

    « فرزندان شما به حقیقت، فرزندان شما نیستند. آنها دختران و پسران زندگی اند در سودای خویش. این جوهر حیات است که به شوق دیدار خویش هر دم از گوشه ای سر بر می کند. آنها از کوچه وجود شما می گذرند، اما از آن شما نیستند و اگر چه با شمایند، به شما تعلق ندارند. عشق خود را بر آنها نثار کنید، اما اندیشه هایتان را برای خود نگه دارید؛ زیرا آنها را نیز برای خود، اندیشه ای دیگر است. جسم آنها را در خانه خود مسکن دهید، اما روح آنها را به آینده واگذارید؛ چرا که روح آنها در خانه فردا زیست خواهد کرد که شما حتی در رؤیا نیز نمی توانید به دیدار آن بروید. ممکن است تلاش کنید که شبیه آنان باشید، ولی مکوشید که آنان را مانند خود بار بیاورید؛ زیرا زمان به عقب باز نخواهد گشت و با دیروز درنگ نخواهد کرد. شما کمانی هستید که از چله آن، فرزندانتان چون تیرهای جاندار به آینده پرتاب می شوند. کماندار – که همان پروردگار هستی باشد- نشانه را در بی نهایت می بیند و با قوت، شما را خم می کند تا تیرهایش با شتاب به دور دست پروازکند. بگذارید فشار این خم شدن، با شادمانی همراه باشد؛ زیرا کماندار هم تیرهای پرشتاب و روبه آینده را دوست دارد و هم ثبات و استحکام کمان را...»

        جبران خلیل جبران ، پیامبر، ترجمه: دکتر الهی قمشه ای، ص 35 و 36?

    « فرزند داشتن مانند داشتن یک بولینگ نصب شده در کوج? مغز شماست . » [31]

        مارتین مال /Martin Mull

    « فرزندانِ شما ، حضورتان را بیشتر از هدیه هایتان لازم دارند.» [32]

        جسی جکسون/Jesse Jackson